ΠΑΥΛΟΣ 

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 

ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρον, τούς ἐντιμοτάτους ἄρχοντας

καί τόν εὐλαβῆ καί φιλάγιον λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

«Μορφήν ἀναλοιώτως ἀνθρωπίνην προσέλαβες θεός ὤν κατ΄ οὐσίαν πολυεύσπλαχνε, Κύριε• καί Νόμον ἐκπληρῶν, περιτομήν, θελήσει καταδέχῃ σαρκικήν, ὅπως παύσης τά σκιώδη καί περιέλῃς τό κάλυμμα τῶν παθῶν ἡμῶν. Δόξα τῇ ἀγαθότητι τῇ σῇ δόξα τῇ εὐσπλαχνίᾳ σου, δόξα τῇ ἀνεκφράστῳ Λόγε συγκαταβάσει σου.» (Ἀπολυτίκιον Περιτομῆς τοῦ Κυρίου)

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε,

Μέ τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ  Θεοῦ, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, μπαίνουμε σέ νέον χρόνον καί εὐλογημένον, στό ἔτος (2021).

Κάθε χρόνο αὐτήν τήν ἁγιασμένη ἡμέρα «τρία τινά»
ἑορτάζομεν.

Πρῶτον, τήν περιτομήν καί ὀνοματοθεσίαν τοῦ Σεσαρκωμένου Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ διά τήν Σωτηρίαν μας.

Δεύτερον, τήν ἑορτή τοῦ Μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου, ἁγίου Βασιλείου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Καισαρείας τῆς Καπαδοκίας καί

Τρίτον, τήν εἴσοδον εἰς Νέον καί σωτήριον ἐνιαυτόν τῆς χρηστότητος Κυρίου.

Ἄς ἀρχίσωμεν μέ τήν χάριν  καί τήν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ νά ἀναλύωμεν τό κάθε ἕνα ἑόρτιον χωριστά. Καί ἀρχίζομεν ἀπό τό πρῶτον: ἤτοι τήν περιτομήν καί ὀνοματοθεσίαν τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ὅταν λοιπόν, ἐνεφανίσθη ὁ Ἄγγελος Κυρίου στόν Ἰωσήφ, τόν Μνήστορα γιά νά τόν καθησυχάσει περί τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς μνηστῆς του τῆς Παρθένου Μαρίας, διότι «εἶχεν λογισμούς ἀμφιβόλους» μεταξύ τῶν ἄλλων τοῦ εἶπε «Ἰωσήφ, υἱός Δαυίδ, μή φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριάμ… τό γάρ ἐν αὐτῇ γεννηθέν ἐκ πνεύματος ἐστιν Ἁγίου» καί συνεχίζει ὁ Ἄγγελος «Τέξεται δέ υἱόν καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν• αὐτός γάρ σώσῃ τόν λαόν αὐτοῦ ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν» (Ματθ. 1, 20-21). Ἔθος λοιπόν, καί κατ΄ ἐντολήν τοῦ Θεοῦ διά τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, τό παιδί ὀκτώ ἡμέρας μετά τήν γέννησιν του νά προσφέρεται εἰς τόν Ναόν διά τήν ὀνοματοθεσίαν. Ποῖον ὄνομα δίδεται εἰς τό γεννηθέν, εἰς τό Σπηλαῖον τῆς Βηθλεέμ; Αὐτό πού ὁ Θεός εἶπεν δι΄ ἀγγέλου εἰς τόν Ἰωσήφ· Ἰησοῦς πού σημαίνει Σωτήρ τοῦ κόσμου!

Τό πρῶτον, λοιπόν, μήνυμα αὐτῆς τῆς Ἁγίας ἡμέρας εἶναι νά μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ο Σωτῆρας μας, εἶναι ἡ Πηγή τῆς Ζωῆς, ὁ Ἀρχηγός καί Ἄρχοντας τῆς εἰρήνης καί χωρίς Αὐτόν τίποτα δέν συντελεῖται. Νά μᾶς πεῖ, ὅτι δέν εἶναι κέντρον τοῦ κόσμου ὁ ἄνθρωπος, ὅπως διδάσκει ὁ Γαλλικός ἄθεος Διαφωτισμός, ἀλλά ὁ Παντέλειος καί Ὑπερτέλειος Θεός ὁ Ἕνας, ὁ Ἄναρχος, ὁ Ἄχρονος καί Αἰώνιος, ὁ Σταυρωθείς καί Ἀναστάς Κύριος. Αὐτός πού ἔλαβεν ἀνθρωπίνην μορφήν χωρίς νά ἀλλοιωθεῖ ἡ θεότητά Του.

Δεύτερον, ἑορτάζομεν τήν μνήμην, ὅπως προαναφέραμε τοῦ Μεγάλου Πατρός τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἀγίου Βασιλείου. Μικρός ὁ βίος του ἐπί τῆς γῆς. Στά (49) χρόνια του ὁ Θεός τόν πήρε μαζί Του καί ὅμως δημιούργησε τόσα πολλά καί τόσον μεγάλα, ὥστε νά τοῦ ἐξασφαλίσουν δόξαν καί λαμπρότητα ἡ ὁποία δέν μαραίνεται ποτέ, ὅσο καί ἄν οἱ αἰώνες περνοῦν. Τόσα πολλά ἔδωσε καί ἔπραξε ὑπέρ τῆς ἀνθρωπίνης ἀξίας καί ἔλαβεν τόν τίτλον τοῦ διδασκάλου! Στόν χῶρο δέ τῆς ἐπιστήμης; «Πνεῦμα πολύπλευρον καί Ἀδάμας πολύεδρος». Πέραν δέ τῆς θεολογίας καί τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας τῶν ὁποίων ὑπῆρξε μέγας ἐρμηνευτῆς, σπούδασε καί γνώριζε ἄριστα ὅλες τίς ἐπιστῆμες τῆς ἐποχῆς του, τά ἀνώτερα μαθηματικά, τήν ἀστρονομία, τήν ρητορική καί τήν ἰατρική. Καί μέχρι τῆς σήμερον Πανεπιστήμια διακεκριμένα ἀνά τήν οἰκουμένην ἀσχολοῦνται μέ τήν σοφίαν, διδασκαλίαν καί τήν ἐπιστημονικήν γνώσιν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, παρεκτός τῆς φιλτάτης μας πατρίδος, διότι στήν πατρίδα μας τό νά ἀσχολεῖσαι μέ τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας θεωρεῖται Μεσαίωνας!!!

Τρίτον γεγονός, ἑορτάζομεν τήν εἴσοδον εἰς τόν «Νέον Ἐνιαυτόν τῆς Χριστότητος Κυρίου», ὅπως σημειώνει ὁ Ἱερός συναξαριστής τῆς Ἐκκλησίας μας. Τί νά σημειώσωμεν καί νά γράψωμεν περί τούτου! Δυστυχῶς, ὁ ἄνθρωπος διαχρονικά εἴτε μέ παλίρροια εἴτε μέ ἄμπωτη, δηλαδή μέ πτῶσεις καί ἀνόδους, εἴτε στόν χῶρο τόν χριστιανικό, εἴτε στό χῶρο τῆς εἰδωλολατρείας ἐγκλωβίζεται σέ καταστάσεις ἐξωπραγματικές καί φαντασίες δαιμονικές καί νομίζει πώς αὐτός εἶναι θεός! Ἐνῶ ὁ χρόνος δόθηκε ἀπό τόν Θεό στόν ἄνθρωπο γιά νά ἐπιδίδεται εἰς ἔργα εἰρήνης καί θυσιαστικῆς ἀγάπης, ἀλληλοπεριχώρησης καί φιλανθρωπίας, εἰς ἔργα δικαιοσύνης καί ἔργων ἀξιῶν καί ἀρχῶν, ὁ ἄνθρωπος περί ἄλλων τυρβάζει! Ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου «ἐξαγοραζόμενοι τόν καιρόν ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσί» (Ἐφεσ. 6,16), δέν μᾶς λέγει τίποτα, δέν μᾶς χρειάζεται. Λέγουν πολλοί ὅτι ρυθμιστής τῶν πάντων εἶναι ὁ χρόνος καί τό ἐγώ μου καί μόνον μέσα σ΄ αὐτήν τήν πίστη καί τήν βεβαιότητα σχεδιάζουν, ὁραματίζονται καί προγραμματίζουν τήν μελλοντική τους πορεία. «Λογαριάζουν» ὅμως, ὅπως λέγει ὁ θυμόσοφος λαός μας «χωρίς τόν ξενοδόχο», τόν Θεόν, ὁ Ὁποῖος ἔρχεται, ὅπως στόν ἄφρονα πλούσιο τῆς παραβολῆς λέγοντας μας «φεύγεις ἀπόψε! Αὐτά πού ἑτοίμασες χωρίς ἐμένα, τόν Δημιουργόν καί Σωτῆρα σου καί ἰδιατέρως ἐσύ ὁ Βαπτισμένος Χριστιανός Ὀρθόδοξος, πού τά ἀφήνεις;»

Ο χρόνος ἀδελφοί μου, ἐδόθη ἀπό τόν Θεόν ὡς δῶρον, ὥστε κάθε μέρα πού περνάει νά μᾶς φέρνει πιό κοντά Του καί πιό κοντά στόν συνάνθρωπό μας. Νά πληρούμεθα ἀρετῆς καί νά ἀποβάλλουμε τήν κακία. Νά γινόμαστε ἄνθρωποι. ΝΑΙ ἄνθρωποι μέ αἰσθήματα.

Ὁ Νέος Χρόνος, ἀδελφοί, διά πρεσβειῶν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, εὐχόμεθα πατρικῶς σέ ὅλους νά εἶναι εὐλογημένος, εἰρηνικός καί ἀναμάρτητος.

Ὁ πνευματικός Σας Πατέρας, ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης Σας.

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ