ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΧΡΙΣΤΟΥ  ΓΕΝΝΗΣΙΝ

(Μτθ. β΄ 13-23)

Ἡ ἐκκλησία ἑορτάζει τή γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τό ἀνερμήνευτο θαῦμα καί τό ἱστορικό γεγονός, πού ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς ἱστορίας καί τό μεταίχμιο μεταξύ τοῦ ἀρχαίου καί τοῦ νέου κόσμου.

Κανένα πρόσωπο καί κανένα γεγονός δέν ἄσκησαν τόσο μεγάλη καί ἀποφασιστική ἐπίδραση καί μεταβολή ἐπί τοῦ κόσμου, ὅσο τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τό γεγονός τῆς γέννησής του. Πολύ φυσικά καί δίκαια, γιατί πρόκειται γιά τό ἀνερμήνευτο θαῦμα καί τό μοναδικό γεγονός, ὅπου ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος καί εἰσῆλθε χρονικά καί αἰσθητά στήν ἱστορία τοῦ κόσμου.

Ὅταν ὁ εὐαγγελιστής Ματθαῖος γράφει γιά τή γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,  τρεῖς φορές λέει τό «ἐγερθεῖς» γιά τόν δίκαιο Ἰωσήφ. Ἡ μία εἶναι πρίν ἀπό τή γέννηση, ὅταν ὁ Ἰωσήφ μέ ἀγωνία σκεφτότανε  καί μέσα στόν ὕπνο  του, νά ἀπολύσει κρυφά τήν Παρθένο Μαρία καί ὁ Ἄγγελος τοῦ Θεοῦ τόν καθησύχασε. Τότε λέει τό ἱερό εὐαγγέλιο, «διεγερθεῖς ὁ Ἰωσήφ ἀπό τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος», σηκώθηκε ἀπό τόν ὕπνο κι ἔκαμε ὅ,τι τοῦ εἶπε ὁ Ἄγγελος. Ἡ δεύτερη εἶναι μετά τή γέννηση, ὅταν εἰδοποιήθηκε ἀπό τόν Ἄγγελο νά φύγει γιά τήν Αἴγυπτο. Τότε ὁ Ἰωσήφ, «ἐγερθεῖς παρέλαβε τό παιδίον καί τήν μητέρα αὐτοῦ νυκτός καί ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον»• σηκώθηκε, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του νύκτα κι ἔφυγε καί πῆγε στήν Αἴγυπτο. Ἡ τρίτη εἶναι μετά τό θάνατο τοῦ Ἡρώδη, ὅταν εἰδοποιήθηκε πάλι ἀπό τόν Ἄγγελο νά γυρίσει στήν πατρίδα του. Τότε ὁ Ἰωσήφ «ἐγερθεῖς παρέλαβε τό παιδίον καί τήν μητέρα αὐτοῦ καί ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ, σηκώθηκε, πῆρε τό παιδί καί τή μητέρα του κι ἦρθε στή γῆ τοῦ Ἰσραήλ».

Μέσα στά Ἱερά πρόσωπα, πού ὑπηρέτησαν στή θεία γέννηση τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ, ὕστερα ἀπό τήν ὑπεραγία Θεοτόκο, εἶναι ὁ Ἰωσήφ. Ὁ Εὐαγγελιστής ὀνομάζει τόν Ἰωσήφ δίκαιο• «δίκαιος ὧν καί μή θέλων αὐτήν παραδειγματίσαι…», ἐπειδή ὁ Ἰωσήφ ἦταν δίκαιος ἄνθρωπος, δέν ἤθελε νά ἐκθέσει τή Μαρία.

Ὁ Θεός ἀγαπητοί μου δέν ἀφήνει ἀπροστάτευτους τούς ἀνθρώπους του, ἀλλά τούς φυλάγει καί τούς σώζει ἀπό κάθε κίνδυνο. Στέλνει τόν Ἄγγελό του καί τούς δίνει σημεῖο καί στή δύσκολη ὥρα τούς ὁδηγεῖ μέ ἀσφάλεια. Ὁ Ἡρώδης ἀκούει γιά τή γέννηση τοῦ Χριστοῦ καί φοβᾶται πώς θά χάσει τό θρόνο του• φωνάζει κρυφά τούς μάγους καί ρωτᾶ νά μάθει γιά τό νέο βασιλιά πού γεννήθηκε καί πάει νά ξεγελάσει τούς μάγους. Οἱ μάγοι παίρνουν ὁδηγία ἀπό τόν Ἄγγελο τοῦ Κυρίου καί φεύγουν ἀπό ἄλλο δρόμο. Ὁ Ἡρώδης σχεδιάζει τό ἔγκλημα καί θαρρεῖ πώς μπορεῖ νά σκοτώσει τόν υἱό Τοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἰωσήφ λαβαίνει σημεῖο ἀπό τόν Ἄγγελο καί παίρνει τό παιδί καί τή μητέρα καί πάει στήν Αἴγυπτο. Ὁ Ἡρώδης πεθαίνει• καί μέ τί θάνατο! Κι ὁ Ἰωσήφ λαβαίνει πάλι σημεῖο στήν Αἴγυπτο ἀπό τόν Ἄγγελο καί παίρνει τό παιδί καί τή μητέρα του καί γυρίζει στήν Παλαιστίνη. Κι ἐκεῖ πάλι μέ ὁδηγία τοῦ Ἀγγέλου, γιά περισσότερη ἀσφάλεια, φεύγει καί πάει νά μείνει στή Γαλιλαία καί στό χωριό Ναζαρέτ, πού ἦταν τό χωριό τῆς Θεοτόκου. Ὅλη αὐτή ἡ μετακίνηση γίνεται μέ τήν ὁδηγία καί τήν προστασία τοῦ Θεοῦ. Ἐκεῖνος εἶναι πού ὁδηγεῖ καί προστατεύει τήν ἁγία οἰκογένεια καί τῆς δίνει δύναμη κι ἀντοχή στίς ταλαιπωρίες τῆς ὁδοιπορίας καί τῆς προσφυγιᾶς.

Κι ἄς σκεφθοῦμε καί αὐτό, ὅτι ὁ Θεός ἦλθε ἄνθρωπος στή γῆ κι ὄχι μόνο γεννήθηκε μέσα στή φτώχεια, μά κι ἀπό τίς πρῶτες ἡμέρες του γνώρισε τήν προσφυγιά. Ὅταν ὁ Θεός εἶναι μαζί μας, τί μπορεῖ νά μᾶς βλάψει καί ποιός μπορεῖ νά μᾶς βλάψει καί ποιός μπορεῖ νά μᾶς κάνει κακό; Ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει στίς πρός Ρωμαίους ἐπιστολή: «εἰ ὁ Θεός ὑπέρ ἡμῶν, τίς καθ΄ ἡμῶν;».

Ἀλλά τό ζήτημα τώρα εἶναι πώς γίνεται νά εἶναι ὁ Θεός μαζί μας καί πώς μποροῦμε νά ἔχωμε τήν προστασία τοῦ Θεοῦ; Μ΄ ἕναν τρόπο• ὅταν τόν ἀκοῦμε χωρίς ἀντιλογία. Ὁ Θεός θέλει νά προστατέψει ὅλους τούς ἀνθρώπους καί στέλνει τόν Ἄγγελό του γιά νά τούς ὁδηγήσει στό δρόμο τῆς σωτηρίας. Μά δέν σώζονται ὅλοι παρά μόνο ὅσοι θέλουν κι ὅσοι τόν ἀκοῦν, ἐκεῖνοι πού εἶναι ἕτοιμοι νά δεχθοῦν τό λόγο τῆς σωτηρίας καί τόν Ἄγγελο τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ. Αὐτό θά πεῖ ἐμπιστοσύνη καί πίστη στό λόγο τοῦ Θεοῦ• νά λέγει ὁ Θεός καί νά ἀκούει ὁ ἄνθρωπος καί νά μή ρωτᾶ τό πώς καί τό γιατί.

Ἀλλά ἐμεῖς, πρέπει νά τό ὁμολογήσουμε, δέν ἔχουμε τέτοια πίστη, γι΄αὐτό καί δέν κάνουμε ὑπακοή στό κήρυγμα τῆς ἐκκλησίας, πού εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μᾶς μιλάει ὁ Θεός κι ἐμεῖς βάζομε μπροστά τή λογική μας, τά συμφέροντά μας καί τίς ἐπιθυμίες μας καί δέν ἀκοῦμε τό Θεῖο Λόγο. Μέ τά αὐτιά τόν ἀκοῦμε, μά στήν καρδιά μας δέν τόν δεχόμαστε. Εἶναι γιατί δέν ἔχουμε πίστη στό Θεό καί δέν ἀφήνουμε τόν ἑαυτό μας μ΄ ἐμπιστοσύνης στά χέρια Του.

Ὁ καθένας μας ἀγαπητοί μου, ἔχει τόν Ἄγγελό του, φύλακα καί προστάτη στό βίο του. Ἄς εἴμαστε λοιπόν ἕτοιμοι σέ κάθε περίσταση νά δεχθοῦμε τήν ὁδηγία του. Γιατί ἀλλιῶς ὁ Ἄγγελος λυπᾶται καί μᾶς ἀφήνει καί φεύγει. Ὅσοι θέλουν τή σωτηρία τους, κι ἡ σωτηρία γιά τόν καθένα εἶναι ἕνας δικός του καί ξεχωριστός δρόμος, τόν Ἄγγελο τοῦ Κυρίου καί τόν βλέπουν καί τόν ἀκοῦνε. Ἄς θέλουμε, λοιπόν, κι ἐμεῖς τή σωτηρία μας. Κι ὁ Θεός, πού ἄλλο κι ἐκεῖνος δέν θέλει παρά τή σωτηρία μας, θά εἶναι πάντα μαζί μας μέ τόν Ἄγγελό του, πού εἶναι Ἄγγελος εἰρήνης, πιστός ὁδηγός, φύλακας τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας.

π.Χ.Δ.Δ

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως