ΚΥΡΙΑΚΗ  Δ΄  ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(Μρκ. θ΄ 17-31)

Ἕνας δυστυχισμένος πατέρας παρουσιάζεται στό Χριστό γονατιστός καί τοῦ λέει τό δράμα του. Ἔχει ἕνα γιό πού βασανίζεται ἀπό τό δαιμόνιο! Ὅταν τό παιδί καταλαμβάνεται ἀπό τίς δυνάμεις αὐτές, πέφτει καταγῆς, βγάζει ἀφρούς ἀπό τό στόμα του, τρίζει τά δόντια του καί τελικά μένει ἀναίσθητο. Πολλές φορές τήν ὥρα τῆς κρίσης πέφτει μέσα στή φωτιά ἤ στό νερό, κινδυνεύοντας νά καεῖ ἤ νά πνιγεῖ. Καί οἱ κρίσεις συνεχίζονται γιά χρόνια. Κάθε ἀνθρώπινη προσπάθεια γιά θεραπεία, ὅπως ἡ ἐπέμβαση τῶν μαθητῶν ἀποδεικνύεται μάταιη.

Ὁ Χριστός ἀκούγοντας τόν πατέρα νά περιγράφει τήν κατάσταση τοῦ παιδιοῦ καί μέ κάποιο τρόπο νά ἐλέγχει τήν ἀδυναμία τῶν μαθητῶν νά τό θεραπεύσουν λέει: «Ὡς πότε θά εἶμαι μαζί σας; Ὡς πότε θά σᾶς ἀνεχτῶ;» Ὁ Ἰησοῦς Χριστός βλέποντας ὅτι πλησιάζει ὁ καιρός γιά νά ὁλοκληρώσει τό ἔργο του καί νά φύγει ἀπό αὐτό τόν κόσμο διατυπώνει μέ κάποια πικρία τά παραπάνω λόγια. Ἐμεῖς, ὅμως, οἱ σημερινοί μαθητές του ἔχουμε τήν πίστη πού χρειάζεται ὥστε νά κάνουμε φανερή καί ἀποτελεσματική σέ κάθε στιγμή τοῦ βίου τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ; Εἴμαστε τό φῶς τοῦ κόσμου καί τό ἁλάτι τῆς γῆς, ὅπως ὀφείλουμε, σάν γνήσιοι μαθητές του;

Βρισκόμαστε σέ μία ἀνοδική πορεία πρός τό Πάσχα, σέ μία κλίμακα γιά νά συναντήσουμε τόν ἀναστημένο Χριστό. Σέ μία προσπάθεια αὐτογνωσίας τό σημερινό εὐαγγέλιο μᾶς παροτρύνει νά ἀναρωτηθοῦμε γιά τό βαθμό τῆς πίστης μας. Πίστη δέν εἶναι μία διανοητική παραδοχή ὅτι ἁπλῶς ὁ Θεός ὑπάρχει. Πίστη δέν εἶναι ἕνα θρησκευτικό ἤ κοσμικό προσωπεῖο πού τό φορᾶμε ἀναλόγως τῶν περιστάσεων γιά νά μᾶς διασφαλίσει τήν ἐπωνυμία τοῦ «καλοῦ χριστιανοῦ» ἤ τοῦ «καλοῦ ἀνθρώπου». Πίστη, κυρίως καί προπάντων, δέν εἶναι αὐτοδικαίωση καί ἐμπιστοσύνη  στόν ἑαυτό μου πού θεωρεῖ ὅτι θά σωθεῖ μέ τίς δικές του δυνάμεις. Αὐτό γεννᾶ διχασμό στόν ἄνθρωπο, ἀγωνία καί ἀνασφάλεια. Ἡ ἀληθινή πίστη πού ζητάει ὁ Χριστός εἶναι προσωπική σχέση μαζί του. Βεβαιότητα πού μέ ζωοποιεῖ, μέ εἰρηνεύει, μοῦ φέρνει ἐσωτερική ἰσορροπία ὡς φανέρωση ζωῆς. Ἡ ἀληθινή πίστη εἶναι ἐμπιστοσύνη ὅτι ὁ Θεός μέ σώζει, ἡ Χάρη του καί ἡ Ἀγάπη του μέ καταξιώνει.

Τό ἐρώτημα ποῦ προκύπτει εἶναι πῶς ἐμεῖς μποροῦμε νά τά κατορθώσουμε αὐτά; Ἡ ἀπάντηση βρίσκεται στό τέλος τῆς σημερινῆς περικοπῆς, μέ τήν ὁποία προαναγγέλλεται ἡ ἑκούσια σταύρωση τοῦ Χριστοῦ. Μόνο δηλαδή μέ διαρκῆ ἀγώνα πού σημαίνει τήρηση τῶν ἐντολῶν δείχνουμε τόν πόθο μας γιά προσωπική σχέση μαζί του. Ἡ τήρηση ὅμως τῶν ἐντολῶν δέν εἶναι ψυχαναγκασμός, ὑποταγή σέ ἕνα νόμο ἀλλά ἀγαπητική ἀνταπόκριση στό ἐρωτικό κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ  πού ἀνεβαίνει στό σταυρό γιά μένα, ἄνοιγμα καί προσφορά στό Θεό καί στό συνάνθρωπο . Πῶς, ὅμως, ἐπιτυγχάνεται αὐτό;

Ὅταν ἀργότερα, μετά τή θεραπεία τοῦ παιδιοῦ, οἱ μαθητές ρώτησαν τό Διδάσκαλο, γιατί αὐτοί δέν μπόρεσαν νά βγάλουν τό δαιμονικό πνεῦμα, Ἐκεῖνος τούς ἀπάντησε ὅτι μέ τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά βγεῖ παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία. Νηστεία δέν εἶναι μία ἁπλή δίαιτα. Νηστεία εἶναι ἡ πρακτική μέ τήν ὁποία δείχνω ὅτι δέν στηρίζομαι στόν ἑαυτό μου καί στά δημιουργήματα πού δέν μποροῦν νά μέ ζωοποιήσουν ἀλλά μόνο στόν Δημιουργό Θεό. Πίσω ἀπό τή νηστεία τῶν τροφῶν ὁμολογεῖται ἡ νηστεία ἀπό τόν ἐγωισμό, ἡ νηστεία ἀπό τήν πίστη ὅτι ἐγώ εἶμαι ἡ ἀρχή τῆς ζωῆς. Πῶς αὐτό γίνεται πράξη; Μέ τήν προσευχή. Προσευχή εἶναι ἡ παραδοχή τῆς ἀνεπάρκειάς μου γιά νά φανερωθεῖ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. Μέ τήν προσευχή ἀνοίγομαι μέ ἐμπιστοσύνη στήν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί ἐκεῖνος μέ τροφοδοτεῖ μέ τή χάρη Του καί μέ τήν πίστη πού εἶναι δωρεά δική Του.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί

Σήμερα ἡ Ἐκκλησία, γιά νά μᾶς δείξει πού ἔφτασαν οἱ Ἅγιοι μέ τήν προσευχή καί τή νηστεία, γιορτάζει τή μνήμη, τοῦ ἁγίου Ἰωάννη, τοῦ συγγραφέα τῆς Κλίμακος. Ὀνομάζεται ἔτσι ἀπό τό περίφημο ἀσκητικό του σύγγραμμα, πού ὁ ἴδιος τό ὀνόμασε Κλίμακα, ἐπειδή εἶναι μία νοερή ἀνάβαση στό Θεό μέσα σέ τριάντα γλαφυρούς λόγους, πού σάν σκαλοπάτια ἀνεβάζουν τόν πιστό ἀπό τή γῆ στόν οὐρανό. Ἡ πορεία μᾶς αὐτή εἶναι μία ἀνεξάντλητη κλίμακα πού μᾶς δείχνει πώς ἡ συνάντησή μας μέ τό Χριστό δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τό πόσο τέλειοι νομίζουμε ὅτι εἴμαστε, ἀλλά ἀπό τόν πόθο τῆς συνάντησης μαζί του. Ἀμήν.

π.Μ.Ι.Κ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως