ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2019

ΠΑΥΛΟΣ 

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 

ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρον, τούς ἐντιμοτάτους ἄρχοντας

τούς ἐνδοξοτάτους καί γενναιοτάτους ἀξιωματικούς

τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καί τῶν σωμάτων ἀσφαλείας,

τούς δικαιοτάτους δικαστικούς λειτουργούς,

τούς ἐλλογιμοτάτους λειτουργούς πασῶν τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως

καί τόν εὐλαβῆ καί φιλάγιον λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

«Εὔα μὲν τῷ τῆς παρακοῆς νοσήματι, τὴν κατάραν εἰσῳκίσατο, σὺ δὲ Παρθένε Θεοτόκε, τῷ τῆς κυοφορίας βλαστήματι, τῷ κόσμῳ τὴν εὐλογίαν ἐξήνθησας· ὅθεν σε πάντες μεγαλύνομεν» (Εἱρμός, Ὠδή Θ΄)

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε,

Χριστοῦ τήν Θείαν Γέννησιν ἑορτάζομεν. Τήν ἐνανθρώπησιν τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί παρθένου Μαρίας προσληφθέντος καί γεννηθέντος ψάλλομεν καί δοξολογοῦμεν, ἑορτάζομεν χαρμοσύνως καί ὑμνοῦμεν.

Χάριν αὐτοῦ τοῦ Μεγάλου καί ἀνεπανάληπτου γεγονότος κτυποῦν οἱ καμπάνες καί χαρμοσύνως διαλαλοῦν. ΝΑΙ! Διαλαλοῦν τό μέγα καί σωτήριον μήνυμα, ὅτι Θεός φανερώνεται ἐν σαρκί γιά νά ἀπαλλάξῃ τό γένος τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν «κατάραν τῆς Εὔας», ἐξ΄ αἰτίας τῆς ἀνυπακοῆς της. Θέλησε νά γίνει Θεός χωρίς τόν Θεόν. Παρήκουσε τόν Θεόν καί τήν ὑπόσχεσίν Του, περί Θεώσεως, καί ἤκουσε τόν Διάβολον, ὁ ὁποῖος ψευδῶς καί ἀπατηλῶς τῆς ὑπέδειξεν ὅτι δύναται νά γίνει Θεός, νά θεωθῇ, νά ἁγιασθῇ, ἐάν φάγῃ ἀπό τόν καρπόν «τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ». Μετά χαρᾶς τόν ἤκουσε καί ὄχι μόνον ἀλλά παρέσυρε καί τόν Ἀδάμ! Καί ποιό τό ἀποτέλεσμα; Ἔγιναν Θεοί; ΟΥΧΙ! Τί ἔγιναν; Διάβολοι! Ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς τους, «ἐζοφόθησαν καί ἐταρταρώσθησαν», σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή. Αὐθαδιάζουν, κατηγοροῦν τόν Θεόν ὡς ὑπεύθυνον διά τό ἰδικό τους ὀλίσθημα. Ταπεινοί ὄντες πρό τῆς ἀνυπακοῆς, ἐγωϊστές κατόπιν, μετακυλίοντες τό ἀτόπημά τους καί τήν πνευματικήν ὀλίσθησίν τους στόν Δημιουργόν τους. Ἐσύ εἶσε ὁ ὑπεύθυνος τοῦ λέγει, πλήρης ἀγένειας καί ἀδιαντροπιᾶς ὁ Ἀδάμ πού μοῦ ἔδωσες γιά γυναίκα τήν Εὔα!!! Ἐσύ εἶσε ὁ ὑπαίτιος γιά τό ὀλίσθημά μου, λέγει στόν Θεό ἡ Εὔα, ἀφοῦ ἔβαλες τό φίδι ἀνάμεσά μας!!! Βαρύς καί ἀσεβής ὁ λόγος τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας πρός τόν Θεόν, καί ὅμως ἀληθής. Ἐκεί φθάνει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν κατακλυσθῇ ἀπό τήν λέπρα τοῦ ἐγωϊσμοῦ, οὔτε Θεόν ὑπολογίζει, οὔτε γονεῖς σέβεται, ἀχάριστος δέ καί ἀγνώμων πρός τούς εὐεργέτες.

Ὁ Θεός Πατέρας ὅμως, φιλάνθρωπος Ὤν, κατεβαίνει, θυσιάζεται στόν Σταυρό, γίνεται «ὑπήκοος ἕως θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ», σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Φιλ. 2,8), γιά νά ἀνεβάσει καί πάλιν τόν ἄνθρωπον, ἐξ΄ αἰτίας τῆς ἀνυπακοῆς του, στόν Οὐρανό, νά τόν Ἁγιάσῃ, νά τόν Θεώσῃ!!

Τί μᾶς διδάσκει λοιπόν, ἀδελφοί, ἡ Γέννησις τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐπίσκεψίς Του ἐπάνω στήν Γῆ; Ὅτι ἡ ἀνυπακοή εἶναι τό μεγαλύτερο ἁμάρτημα, εἶναι Διαβολικόν ἀτόπημα, διακόπτει κάθε ἐπικοινωνία τοῦ ἀνθρώπου μέ τόν Θεόν, μέ γονεῖς, μέ εὐεργέτες, ὅτι ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀντικοινωνικός, «βοσκός χοίρων» ὡς ὁ ἄσωτος υἱός τῆς παραβολῆς.

Εἶναι σύνηθες φαινόμενο, ἰδιαιτέρως δέ στίς μέρες μας ὅλοι αὐθεντίες, ὅλοι Θεοί, ὅλοι γνῶστες τῶν πάντων. Ὁ ἕνας ἀπορρίπτει τόν ἄλλον. Ἀσέβεια, ἀγένεια, ἀντικοινωνικότης, αὐθάδεια καί ὅ,τι ἄλλο ἀντίθεον, ἀντιχριστιανικόν καί ἀπάνθρωπον ἐπιστρατεύει ὁ Διάβολος καί ἡ ἁμαρτία.

Ἡ κάθε ἑορτή, Δεσποτική, Θεομητορική, τῶν ἁγίων δέν προσφέρεται ἀπό τήν ποιμαίνουσα Ἐκκλησία γιά ἐκδηλώσεις κοσμικές, ἀλλά ὡς γεγονός προκλήσεως καί προσκλήσεως, ὥστε ὡς ἄνθρωποι καί λογικά ὄντα συνεχῶς νά ἀνανεώνουμε τήν σχέση μας μέ τόν Θεό, τήν Παναγία μας καί τούς Ἁγίους μας. Νά ἐνθυμούμεθα τήν καταγωγή μας, ἀλλά καί τόν Οὐράνιο προορισμό μας, ἤτοι τήν Βασιλεία Τοῦ Θεοῦ, τόν Ἁγιασμόν μας.

Ἀδελφοί μου καί πνευματικά μου παιδιά, ἑορτάστε τά Χριστούγεννα μέ Χριστόν, προϋπαντῆστε Τον, δοξολογῆστε Τον, βάλτε Τον στήν καρδιά Σας, καλέστε Τον ὁμοτράπεζον στό χριστουγεννιάτικο τραπέζι σας ψάλλοντας «Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο· σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι». (Ἀπολυτίκιον Χριστουγέννων)

Δῶστε ἕνα πιάτο φαγητό στόν περιφρονημένο, στόν ἀνήμπορο καί κατατρεγμένο καί μή ξεχάσετε τό Γηροκομεῖο μας, τό Γηροκομεῖο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας, τούς παπποῦδες καί τίς γιαγιάδες μας, στόν δίσκο βάλτε τήν ἀγαπῶσα καρδιά σας. Ἔτσι ἑορτάζονται τά Χριστούγεννα, μέ ἀνθρωπιά καί θυσιαστική ἀγάπη. Γι΄αὐτό κατεβαίνει ὁ Θεός στήν Γῆ γιά νά μᾶς φροντίση, ὡς Πατέρας φιλόστοργος, φιλάνθρωπος καί εἰρηνικός. Καί οἱ στολισμοί καλοί εἶναι καί οἱ χαρές καί οἱ εὐχές καί τά κάλαντα, ὅταν ἔχουν περιεχόμενο χριστοκεντρικό, περιεχόμενο ἀνθρωπιᾶς καί ἀξιοπρέπειας.

Σᾶς εὔχομαι Ἀρχιερατικῶς καί Πατρικῶς, νά χαρῆτε, ὡς ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ τήν ἡμέραν καί Δοξάσατε τόν Σωτῆρα Χριστόν μέ τήν καρδιά Σας.

Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα.

Ὁ πνευματικός Σας Πατέρας, ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης Σας.

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ