ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019

ΠΑΥΛΟΣ 

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 

ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρον, τούς ἐντιμοτάτους ἄρχοντας

τούς ἐνδοξοτάτους καί γενναιοτάτους ἀξιωματικούς

τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καί τῶν σωμάτων ἀσφαλείας,

τούς δικαιοτάτους δικαστικούς λειτουργούς,

τούς ἐλλογιμοτάτους λειτουργούς πασῶν τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως

καί τόν εὐλαβῆ καί φιλάγιον λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

«Μεγάλυνον ψυχή μου, τὴν τιμιωτέραν,
καὶ ἐνδοξοτέραν τῶν ἄνω στρατευμάτων»

Λαέ τοῦ Θεοῦ περιούσιε καί εὐλογημένε,

Ὅλος ὁ χριστιανικός κόσμος, ἀνά τήν Οἰκουμένην καί ἰδιαιτέρως ἡ κατ΄ Ἀνατολάς Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ψάλλει καί ὑμνεῖ, γεραίρει καί δοξολογεῖ, μέ ὕμνους ἐξαίσιους καί ὠδές ἀσματικές, κατά τόν Ἱερόν Ψαλμωδόν τῆς Ἐκκλησίας μας, τό πάνσεπτον, τό ἁγιασμένον Δοχεῖον, τήν βάτον τήν ἄφλεκτον, τό Ὄρος τό ἀλατόμητον, τόν Ναόν τόν ἔνδοξον, τήν Παναγίαν, τήν θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ, τήν Ἄσπιλον καί Ἀμίαντον κόρην τῆς Ναζαρέτ ἐκ τῆς ὁποίας ἐγεννήθη, ἐκ Πνεύματος Ἁγίου, ὁ Θεός καί Σωτήρας μας, τό Δεύτερον πρόσωπον τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Ἰησοῦς.

Δέν ἦταν ἐπιφανής καί ἔνδοξος, οὔτε τῆς κατά κόσμον ὑψηλῆς κοινωνίας, οὔτε θέσεις κατεῖχε καί ἀξιώματα, ἀλλά ἄσημος καί περιφρονημένη ἀπό τούς δῆθεν ἰσχυρούς καί ἐγγραμμάτους, τούς ἀνθρώπους τοῦ πλούτου, τῆς σπατάλης, τούς λατρεύοντας τήν κτίσιν καί ὄχι τόν κτίσαντα, τόν Δωροδότην Θεόν.

Τίποτα, μά τίποτα ἀπ΄ ὅλα τά παραπάνω.

Εἶχε ὅμως ἕνα μοναδικόν προνόμιον τό ὁποῖον ἐλάχιστοι ἄνθρωποι στήν διαδρομή τοῦ Χρόνου ἔχουν, ἕναν θησαυρόν ὁ ὁποῖος στολίζει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου «ὁ κρυπτός τῆς καρδιάς ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἔχει ὡς κόσμημα καί ἄφθαρτο στολισμό τό πράο καί ὑπομονετικό καί ἡσύχιο Πνεῦμα. Αὐτό τό πνεῦμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχει μεγάλη ἀξία καί εἶναι πολυτελές». «Σημείωσε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στήν 1^η ἐπιστολή (κεφ. Β΄, στίχ. 4).

Αὐτόν τόν πνευματικόν καί καρδιακόν καί ὑπαρξιακόν στολισμόν εἶχε ἡ ἄσημος κόρη τῆς κακόφημης πόλεως τῆς Ναζαρέτ. Αὐτός ὁ πνευματικός στολισμός της προσήλκυσε τόν αἰώνιον Βασιλέα καί Κυβερνήτην ὅλου τοῦ κόσμου Τριαδικόν Θεόν καί «ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσή της…», τήν ὁποίαν καί καλεῖ καί προσκαλεῖ, ἐλεύθερα καί ἀβίαστα νά γίνῃ ἡ μάνα τοῦ «σεσαρκωμένου του Λόγου, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, νά γίνῃ ἡ σκάλα γιά νά κατέβη, ἀνάμεσά μας ὁ Σωτήρας καί Θεός μας, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε καί πάλιν Τόν Παράδεισον διά τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως». Ὁ ἀπαλλάξας τό ἀνθρώπινο γένος ἀπό τό Προπατορικό ἁμάρτημα. Δηλαδή τήν  κίνησιν τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας νά γίνουν Θεοί χωρίς τόν Θεόν καί μέ ὅλες τίς διαχρονικές συνέπειες ὁλοκλήρου τῆς πρό Χριστοῦ ἀνθρωπότητος.

Νά γιατί τόσο καί τόσο μεγαλύνεται, ψάλλεται καί ὑμνεῖται τό ὄνομα τῆς Παναγίας μας. καί ὄχι μόνον διότι διακονεῖ τό Μυστήριο τῆς Σωτηρίας μας, ἀλλά καί ὡς Μάνα τοῦ Θεοῦ ἔχει καί παρρησία στόν Υἱόν της, εἶναι ἡ παρηγοριά μας εἶναι τό λιμάνι μας, ἡ ἐλπίδα μας, στόν ἴσκιο της ξεκουραζόμαστε πνευματικά, μᾶς ἀγκαλιάζει ὅπως ἡ μητέρα τό μωρό της.

Ἀδελφοί μου, ὁ προορισμός καί ἡ παρουσία μας στήν Γῆ ἕναν σκοπό ἔχει: νά διακονοῦμε ὁ καθένας μας, ἐφ΄ ὧ ἐτάχθη, τό Μυστήριον τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ, νά διαφυλάττουμε τήν κτίσιν πού εἶναι ἡ  ἐπιβίωσίς μας καί πάνω ἀπ΄ ὅλα τήν Κορωνίδα τῆς δημιουργίας, τόν ἄνθρωπον. Ὅλα τά ὑπόλοιπα, θέσεις ἀξιώματα, ἕδρες καί πρωτοκαθεδρίες, τῆς ἀνθρωπίνης ἐπινοήσεως, εἶναι μάταια καί ψευδῆ. Ὁ Κύριος εἶπεν «Ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. Στ΄, 33). Ἡ Παναγία μένει καί θά μένει εἰς τόν αἰῶνα καί θά ὑμνεῖτε τό ὄνομά της, διότι ἔδωσε τό ἑαυτῆς ὁλόκληρον στόν Θεόν καί Ἐκεῖνος τήν ἄμειψε.

Ἀδελφοί μου, ζοῦμε σέ δύσκολους καιρούς, πολλοί οἱ ψευδοπροφῆτες, οἱ ἀμφισβητίες, οἱ ἀντίχριστοι καί οἱ ὑβριστές τοῦ Μυστηρίου, Τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου, τῶν ἁγίων Πατέρων, καί τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως! Γιατί; Διότι ποτέ δέν θέλησαν καί πεισματικά δέν θέλουν νά προσεγγίσουν τό Μυστήριον ἄνθρωπος, ὅτι εἴμαστε εἰκόνα καί πλᾶσμα τοῦ Θεοῦ, εἴμαστε τό ἐμφύσημά Του καί ἄρα μέ προορισμό τήν θέωσιν καί ἁγιότητα κατά τό Ἀποστολικόν «ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἅγιος ἐγώ εἰμί» (Α΄ Πέτρ. α΄, 16). Ὁ ἄνθρωπος αὐτοεξευτελίζεται, αὐτοπεριφρονεῖται, αὐτοαπορρίπτει τήν ἀξίαν του, ὡς ἄσωτος υἱός καί καταντάει βοσκός χοίρων. Ἡ ποιμένουσα ὅμως ἐκκλησία μας ἀγωνίζεται καί ἀγωνιᾶ μέ τό κήρυγμά της, τά κατηχητικά σχολεῖα, τίς πνευματικές συγκεντρώσεις, Γηροκομεῖα, Κοινωνικά Παντοπωλεῖα, Κοινωνικά Φροντιστήρια νά δίδει ὄχι μόνον πνευματικήν τροφή, ἀλλά καί τό κατά δύναμιν, καί τροφή στούς πεινασμένους, στέγη καί ζεστασιά σώματος καί καρδίας στούς περιφρονημένους, καί διέξοδο σέ πολλούς μαθητάς, διά τήν ἐπιμόρφωσίν τους. Ὅλα αὐτά τά συντηρεῖ ἡ ἀγαπῶσα καρδιά τῶν ὀλίγων, τῶν ἀγαπώντων τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἀπό τό ὑστέρημά τους, ὅπως καί ἡ Παναγία μας προσέφερεν τόν ἑαυτόν Της, Τήν ὕπαρξιν τῆς καρδιᾶς της, τό ἁγνό αἷμα της γιά ὁλην τήν ἀνθρωπότητα. Σ΄ αὐτήν, λοιπόν, τήν πανεπίσημον ἡμέραν, σ΄ αὐτήν τήν πανήγυριν τῶν πανηγύρεων στήν ἑορτή τῆς Μάνας μας, ἀδελφοί, νά θυμηθοῦμε τούς παππούδες καί τίς γιαγιάδες τοῦ Γηροκομείου (75) τόν ἀριθμόν. Στόν δίσκο πού θά περιαχθῇ βάλτε παρακαλῶ τήν καρδιά σας καί ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας νά Σᾶς ἀνταποδώσει ἑκατονταπλασίονα.

Ὁ πνευματικός Σας Πατέρας, ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης Σας.

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ