ΚΥΡΙΑΚΗ  A΄  ΝΗΣΤΕΙΩΝ

(τῆς  Ὀρθοδοξίας)

(Ἰω. α΄ 44-52)

«Ἐκεῖνο τὸν καιρό, θέλησε ὁ Ἰησοῦς νὰ περάση στὴ Γαλιλαία· ἐκεῖ βρίσκει τὸν Φίλιππο καὶ τοῦ λέγει· Ἀκολούθησέ με. Ἦταν ὁ Φίλιππος ἀπὸ τὴ Βηθσαϊδά, ἀπὸ τὴν πόλη τοῦ Ἀνδρέα  καὶ τοῦ Πέτρου. Βρίσκει ὁ Φίλιππος τὸ Ναθαναὴλ καὶ τοῦ λέγει· Αὐτὸν ποὺ ἔγραψε ὁ Μωϋσῆς στὸ νόμο καὶ οἱ προφῆτες, τὸν βρήκαμε· εἶναι ὁ Ἰησοῦς, ὁ γιός τοῦ Ἰωσήφ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ. Καὶ εἶπε σ᾽ αὐτὸν ὁ Ναθαναήλ· Ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ μπορεῖ νὰ βγῆ κάτι καλό; Λέγει σ᾽αὐτὸν ὁ Φίλιππος· Ἔλα καὶ δές. Εἶδε ὁ Ἰησοῦς τὸ Ναθαναὴλ νὰ ἔρχεται πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει σ᾽ αὐτόν· Ἰδὲς ἕνα ἀληθινὸ Ἰσραηλίτη, στὸν ὁποῖο δὲν ὑπάρχει δόλος. Λέγει σ᾽ αὐτὸν ὁ Ναθαναήλ· Ἀπὸ ποῦ μὲ γνωρίζεις; Ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε σ᾽ αὐτόν· Προτοῦ νὰ σὲ φωνάξη ὁ Φίλιππος, ὅταν ἤσουν κάτω ἀπὸ τὴ συκιᾶ ἐγὼ σὲ εἶδα. Ἀποκρίθηκε ὁ Ναθαναὴλ καὶ εἶπε σ᾽αὐτόν· Ραββί, ἐσὺ εἶσαι ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ἐσὺ εἶσαι ὁ Βασιλιὰς τοῦ ᾽Ισραήλ. Ἀποκρίθηκε ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε σ᾽ αὐτόν· Διότι εἶπα σὲ σένα, ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴ συκιᾶ, πιστεύεις; θὰ δῆς ἀκόμα μεγαλύτερα ἀπ᾽ αὐτά. Καὶ λέγει σ᾽ αὐτόν· Ἀλήθεια σᾶς λέγω, ἀπὸ τώρα θὰ δῆτε τὸν οὐρανὸ ἀνοιχτό, καὶ τοὺς ἀγγέλους  τοῦ  Θεοῦ  νὰ  ἀνεβαίνουν  καὶ    νὰ   κατεβαίνουν ἐπάνω στὸν Υἱὸ τοῦ ἀνθρώπου».

Ἡ σημερινὴ Κυριακή, πρώτη τῶν νηστειῶν, ὀνομάζεται, ἀγαπητοί ἀδελφοί, καὶ Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἡ ἡμέρα αὐτὴ εἶναι ἀφιερωμένη στὴ νίκη τῆς Ὀρθοδοξίας, στὴ νίκη τῆς ὀρθῆς πίστης, στὴ νίκη τῆς ἀλήθειας. Ὀρθοδοξία θὰ πῆ ἀλήθεια· καὶ ἡ ἀλήθεια πάντα νικάει, μένει στοὺς αἰῶνες. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὸ κηρύττει ἡ σημερινὴ ἡμέρα γιὰ τὴ χριστιανική μας πίστη· ὅσοι καὶ ἄν ὑπῆρξαν οἱ ἐξωτερικοί της ἐχθροί, οἱ εἰδωλολάτρες, μὲ ὅσους διωγμοὺς καὶ ἄν τὴν καταπολέμησαν, δὲν μπόρεσαν νὰ τὴν νικήσουν ποτέ, πάντα ὑπῆρχαν οἱ ἅγιοι μάρτυρες ποὺ ἔδιναν μὲ τὸ αἷμα τους τὴ μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο· ὅποιοι καὶ ὅσοι καὶ ἄν ὑπῆρξαν καὶ ἄν ὑπάρχουν οἱ μεγάλοι ἐσωτερικοὶ ἐχθροὶ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, οἱ αἱρετικοί, μὲ ὅση δύναμη καὶ ἄν ἀγωνίζωνται νὰ διαστρεβλώσουν τὴν ὀρθὴ πίστη τοῦ Χριστοῦ, ποτὲ δὲν θὰ τὸ μπορέσουν, γιατί πάντα θὰ ὑπάρχουν οἱ ὁμολογητὲς τῆς πίστης, ποὺ μὲ τὸ αἷμα, τὸν ἱδρῶτα τῆς προσευχῆς καὶ τὰ φωτισμένα συγγράμματά τους θὰ δείχνουν καὶ θὰ κηρύττουν τὴν ὀρθὴ διδασκαλία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μέσα στὸν κόσμο τοῦτο.

Ὀρθοδοξία θὰ πῆ ὀρθὴ πίστη καὶ ὀρθὴ πράξη μαζί.  Αὐτὰ   τὰ   δύο   ἐκφράζουν   τὴ  ἀληθινὴ  ζωὴ  τοῦ ἀνθρώπου, τὴ ζωὴ μέσα στὸ Χριστό. Ὅλοι οἱ μεγάλοι θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας μας εἶχαν καὶ ἅγιο βίο. Καὶ ὅσοι εἶχαν ἅγιο βίο, ἄν καὶ ἀγράμματοι ἦταν καὶ καλοὶ θεολόγοι. Αὐτὴ τὴ μαρτυρία δίνει ἡ Ὀρθοδοξία μέσα στὸν κόσμο. Ἡ πέννα τοῦ ὀρθόδοξου θεολόγου εὐωδιάζει ἀπὸ τὴ θεία χάρη τοὺ Παναγίου Πνεύματος. Ὁ ἅγιος ἄνθρωπος κηρύττει τὴν ἀλήθεια τοὺ Θεοῦ στὸν κόσμο μὲ τὸν ἅγιο βίο του. Ὀρθοδοξία εἶναι καὶ τὰ δυό, καὶ ὀρθὴ πίστη καὶ ὀρθὴ πράξη. Ὅπου λείπει τὸ ἕνα δὲν ὑπάρχει καὶ τὸ ἄλλο· καὶ ὅπου ὑπάρχει τὸ ἕνα ὑπάρχει καὶ τὸ ἄλλο. Ὅποιος αὐτὸ δὲν τὸ πιστεύει ἄς ἔλθη στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ θὰ τὸ δῆ·  θὰ τὸ ζήση καὶ ὁ ἴδιος μὲ τοὺς ἀμέτρητους ἁγίους τῆς πίστης μας.

Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή αὐτὸ κηρύττει μὲ τὸ στόμα τοῦ Ἀποστόλου Φιλίππου πρὸς κάθε καλοπροαίρετο ἄνθρωπο ποὺ ἔχει ἄδολη καρδιά καὶ ἐπιζητεῖ τὴν ἀλήθεια ὅπως ἐδῶ ὁ ἀπόστολος Ναθαναήλ, τοῦ λέει· «ἔρχου καὶ ἴδε». Ἔλα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ θὰ δῆς ἁγίους, προφῆτες· θὰ δῆς ἀγραμμάτους Ἀποστόλους νὰ κηρύττουν σ᾽ ὅλο τὸν κόσμο μὲ τὴ φωτιὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίου· θὰ δῆς μάρτυρες κάθε ἡλικίας νὰ θανατώνωνται γιὰ τὸ Χριστό· θὰ δῆς ὁμολογητὲς τῆς πίστης νὰ ἀγωνίζωνται ἐναντίον τῶν  αἱρετικῶν·  θὰ  δῆς χορὸ ἁγίων Πατέρων  καὶ οἰκουμενικῶν Διδασκάλων· θὰ δῆς Συνόδους νὰ γίνωνται μὲ τὸ φωτισμὸ τοὺ Παναγίου Πνεύματος καὶ νὰ διακηρύττουν: «ῥαββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ Βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».

Ἡ ὁμολογία αὐτὴ τοῦ ἀποστόλου Ναθαναὴλ στὸν Ἰησοῦ ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ εἶναι μία προσωπικὴ ἐμπειρία καὶ γνώση τοῦ ἴδιου τοῦ ἀνθρώπου ποὺ θέλει στ᾽ ἀλήθεια νὰ γνωρίση τὸ Χριστό γιὰ τὸν ὁποῖο ἔγραψε ὁ Μωϋσῆς καὶ οἱ ἅγιοι προφῆτες τῆς Παλιᾶς Διαθήκης. Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἡ ἐκπλήρωση τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν. Ὅσα προεῖπαν οἱ ἅγιοι προφῆτες ἐκπληρώθηκαν ὅλα στὸν Ἰησοῦ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ· αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεός, ποὺ ἔγινε καὶ τέλειος ἄνθρωπος «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου», μὲ μία λέξη ὁ Θεάνθρωπος, τὸν ὁποῖο μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ τὸν γνωρίση προσωπικά, ἀφοῦ ἔγινε τέλειος ἄνθρωπος ἐκτὸς ἁμαρτίας. Καὶ Ὀρθοδοξία αὐτὸ θὰ πῆ· προσωπικὴ γνωριμία μὲ τὸ Χριστό, «ᾧ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνω»ν. Ἀμήν.

π. Γ.Δ.Σ.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως