ΠΑΥΛΟΣ

ΕΛΕΩ  ΘΕΟΥ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΣΕΡΒΙΩΝ  &  ΚΟΖΑΝΗΣ

Πρός τόν εὐσεβῆ κλῆρο, τούς ἐντιμωτάτους ἄρχοντες

καί τόν εὐλαβῆ καί θεοφρούρητον λαόν

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Ποιμαντορικη  Εγκυκλιοσ

Επι  τῃ  Εορτῃ  τησ  του  Χριστου  Γεννησεως

Χριστούγεννα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί!

Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, χάριν τοῦ ἀνθρώπου! Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα, ἔπεσαν στήν παγίδα τοῦ Διαβόλου, ἐξαπατήθησαν, ἐνῶ ὁ Δημιουργός καί Θεός μας τούς προδιέγραψε τό μέλλον τους, ὅτι δηλαδή θά γίνουν θεοί ἐάν τηρήσουν τίς ἐντολές Του. Δυστυχῶς ὅμως ἐκείνοι, τῇ προτροπῇ τοῦ Διαβόλου ὁ ὁποῖος διεστρέβλωσεν τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, ἔλυσαν τόν κανόνα τῆς νηστείας, ἔλυσαν τόν κανόνα τῆς δοκιμασίας. Βιάστηκαν νά γίνουν θεοί! Καί ἀντ’ αὐτοῦ ἀπέθανον πνευματικῶς, τούς κατέκλυσεν ἡ ἁμαρτία, ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς τους, χάθηκε ὁ κόσμος ἀπό μπροστά τους. Ἡ εἰρήνη, ἡ ὁποία βασίλευε σέ ὅλην τήν δημιουργία τοῦ Θεοῦ, διεσαλεύθη, τήν ἡρεμία καί τήν γαλήνη τήν διεδέχθη ἡ ταραχή καί ἡ ἀγριότης! Ἡ Εὔα ἦταν γιά τόν Ἀδάμ «ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων του καί σάρξ ἐκ τῆς σαρκός του». Μετά τήν ἀνυπακοή καί τήν περιφρόνηση τοῦ Θεοῦ ἡ Εὔα ὀνομάζεται περιφρονητικά «ἡ γυνή». Ἔτσι σημειώνει ἡ Ἁγία Γραφή. Προορισμός τοῦ ἀνθρώπου ἦταν ἡ θέωσις, ἐάν τηροῦσε ἐπ’ ἀκριβῶς τήν διδαχή τοῦ Δημιουργοῦ. Τώρα, μετά τό σφιχταγκάλιασμα μέ τόν Διάβολο, τί; Δυστυχῶς, ὁ πνευματικός θάνατος! Ἡ ἔξοδος τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ. Αὐτό σημαίνει παράδεισος. Κάθε ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό διακόπτεται, ὄχι γιατί ἐπεβλήθη ἀπό τόν Θεό ἀλλά διότι ὁ ἄνθρωπος τό ἐπεδίωξε. Αὐτό εἶναι τό ἀποτέλεσμα.

Τέκνα μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀπομακρύνεται ἤ ἀποστρέφεται τόν Θεόν, ἔρχεται ἡ αὐτοκαταστροφή του, ἡ πτῶσις του, ἡ αὐτοαπαξίωσίς του. Νά, ὅμως, πού ὁ Θεός μας καί δημιουργός δέν θέλει, δέν ἀντέχει νά ὑποφέρη, νά βασανίζεται, νά τυρανεῖται τό πλάσμα του ἀπό τόν Διάβολο καί τήν ἁμαρτίαν. Ἀποφασίζει τήν σωτηρία του. Σημειώνει  ἡ εὐχή τῆς Ἐκκλησίας  μας κατά τό ἅγιο Βάπτισμα: «οὐ γάρ ἔφερες Δέσποτα, διά σπλάγχνα ἐλέους σου, θεάσασθαι ὑπό τοῦ διαβόλου τυραννούμενον τό γένος τῶν ἀνθρώπων, ἀλλ’ ἦλθεν καί ἔσωσεν ἡμᾶς».

Ἔπεσε ὁ Ἀδάμ καί ἡ Εὔα. Πρέπει νά τούς σηκώσει, νά τούς ἀναστήσει, ἀλλά καί ὅλον τό γένος τῶν ἐξ αὐτῶν γεννηθέντων. Ἀποφασίζει λοιπόν τήν σωτηρίαν διά τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου Του, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐν χρόνῳ καί τόπῳ, ἐπί Αὐτοκράτορος τῆς κοσμοκράτειρας Ρώμης Αὐγούστου καί ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας. Παρθένος ἡ Εὔα, γκρεμίζει τά πάντα, θανατώνει τούς πάντας πνευματικά. Παρθένος ἡ κόρη τῆς Ναζαρέτ, ἡ Μαριάμ, ἀνορθώνει τά πάντα μέ τόν Σταυρό καί τήν ἀνάσταση τοῦ Υἱοῦ της, ἀνασταίνει τούς πάντας. «Ἐκ τῆς γυναικός ἐρρύη τά φαῦλα καί διά τῆς γυναικός πηγάζει τά κρείττονα». Αὐτό τό μεγάλο καί σωτήριο γεγονός ἑορτάζομεν σήμερα καί διαχρονικά, τήν ἔλευση τοῦ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ, τοῦ Σωτῆρος μας καί Σωτῆρος ὅλου τοῦ κόσμου.

Γεγονός ἀνεπανάληπτον μέν, ἀμφισβητούμενον δέ, ἀπορριπτόμενον, ὑβριζόμενον, βλασφημούμενον καί συκοφαντούμενον διαχρονικῶς ἀπό τούς ἀνθρώπους τοῦ σκότους καί τήν πελατείαν τοῦ διαβόλου, ὄχι ὅμως διαγραφόμενον, διότι ὁ Σαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ διά τήν Σωτηρίαν μας εἶναι ὁ Κύριος τῶν κυριευόντων καί Βασιλεύς τῶν Βασιλεύοντων, εἶναι «ὁ χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰώνας» κατά τόν Ἀπόστολον Παῦλον (Ἐβρ. 13,8). Εἶναι καί θά εἶναι ἡ ἀδιαμφισβήτητος κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ἀρχηγός τῶν «θελόντων σωθῆναι».

Ἀδελφοί μου, ἡ γῆ φλέγεται καί καταστρέφεται ἀπό τόν ἄνθρωπο ἤ μᾶλλον ὁ ἄνθρωπος αὐτοκαταστρέφεται, ἀφοῦ καταστρέφει τόν πλοῦτο του, τήν ζωήν του, τό ὀξυγόνο του ἀπό τήν ἀπληστία του, τόν ἄκρατο ἐγωϊσμό του, τήν αὐτοθέωσίν του.

«Ἰδοῦ νῦν καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδοῦ νῦν ἡμέρα σωτηρίας», γιά ἐπιστροφή στόν Σωτήρα μας καί Δημιουργό μας, στόν γεννηθέντα ἐν σπηλαίῳ Βηθλεέμ ὑπό τῆς Παρθένου Μαρίας.

Μετάνοια, λοιπόν, καί ἐπιστροφή γιά νά ἐπανέλθη ἡ εὐταξία, ἡ ὁμόνοια ἡ κατά Χριστόν ἀγάπη, ἡ ἀλληλοπεριχώρηση.

Ἀδελφοί μου, σέ αὐτή τήν πανεπίσημο ἡμέρα, πού ὅλα λάμπουν, οἱ οἰκογένειες συναντῶνται γιά νά ἑορτάσουν τήν γέννηση τοῦ Χριστοῦ καί τά τραπέζια γεμίζουν φαγητά καί εὐχές, ἄς θυμηθοῦμε τούς συνανθρώπους μας στό Γηροκομεῖο, τούς παππούδες καί τίς γιαγιάδες μας, καί ἄς τούς προσφέρουμε στόν Δίσκο πού θά περιαχθῆ ὅ,τι ἡ καρδιά μας ἀποφασίση. Νά δώσουμε χαρά καί σ’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους. Νά τούς ποῦμε: Ἐμεῖς σᾶς σκεπτόμαστε καί σᾶς ἀγαπᾶμε. Ἀμήν.

Μέ τήν ἀγάπη τοῦ γεννηθέντος διά τήν σωτηρίαν μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης σας

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ