ΠΑΥΛΟΣ

ΕΛΕΩ   ΘΕΟΥ   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ    ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ    ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ   ΣΕΡΒΙΩΝ   ΚΑΙ   ΚΟΖΑΝΗΣ

 Πρὸς

–       Τὸν εὐσεβῆ κλῆρο,

–       Τοὺς ἐντιμωτάτους ἄρχοντες,

–       Τοὺς γενναιωτάτους στρατιωτικοὺς ὅλων τῶν Σωμάτων,

–       Τοὺς ἐλλογιμωτάτους ἐκπαιδευτικούς μας,

–       Τὸν φιλόθεο καὶ φιλόχριστο λαὸ τῆς ἁγιωτάτης Μητροπόλεώς μας.

«Ὁ τοῦ φωτός χορηγός, καί τῶν αἰώνων ποιητής Κύριος, ἐν τῷ φωτί τῶν σῶν προσταγμάτων, ὁδήγησον ἡμᾶς ˙….» (Εἱρμός ε΄ ὠδῆς τῆς ἑορτῆς)

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὡς ὄνειρο καί σκιά πέρασε τό σωτήριο ἔτος 2011, γεμάτο πικρίες καί ἀνασφάλειες! Οἱ πτωχοί ἔγιναν πτωχότεροι καί οἱ πλούσιοι πλουσιότεροι! Οἱ νέοι μας, τά δικά μας παιδιά, διερωτώνται γιατί ξοδεύουν τόν χρόνο τους σέ σπουδές δίχως ἀντίκρυσμα μέ ὅλες τίς οἰκονομικές ἐπιβαρύνσεις, πού αὐτές συνεπάγονται γιά τούς γονείς τους, ἀφοῦ ἡ ἀγορά ἐργασίας ἔχει σχεδόν καταρρεύσει. Ἀλλά καί ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι, οἱ ἔχοντες ἠλικία προχωρημένη, διερωτώμαστε μέ ἀπορία: Πῶς εἶναι δυνατόν τό ρολόι τοῦ χρόνου νά γύρισε πίσω καί νά βρισκόμαστε στή δεκαετία τοῦ 1950, τότε πού ἐστερούμεθα, ἐάν ὄχι ὅλοι, ἴσως οἱ περισσότεροι, καί τόν ἐπιούσιο ἄρτο;

Καί τότε μέν λίγος χρόνος εἶχε παρέλθει ἀπό τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ὁ ὁποῖος ἄφησε πίσω του ἐρείπια καί φτώχεια, χῆρες καί ὀρφανά. Ἀλλά καί σήμερα, πού ἔχουν παρέλθει τόσα χρόνια, ἡ κατάσταση δέν εἶναι καλύτερη. Οἱ κρατοῦντες ὑποσχέθηκαν ἐπίγειους παραδείσους καί ἀνέσεις, αὐτοπεριεβλήθηκαν παντοδυναμία, παρουσίασαν ἑαυτούς ὡς μεσσίες καί σωτῆρες! Αὐτοχρίσθηκαν θεοί! Πέθανε γι’ αὐτούς ὁ Θεός καί συνεπῶς δέν ἀποδέχονται οὔτε τήν ὕπαρξή Του οὔτε τήν πέραν τοῦ τάφου ζωή. Δέν χρειάζεται ἡ Ἐκκλησία, λένε! Τά πάντα εἶναι μῦθος, εἶναι μεσαίωνας, εἶναι ὀπισθοδρόμηση! Ἄρα: «φάγωμεν, πίωμεν, αὔριον γάρ ἀποθνήσκομεν»˙ πρέπει νά προλάβουμε τή διασκέδαση, τό κυνήγι τῆς εὐτυχίας, τῆς ἀπολαύσεως καί τῆς ἡδονῆς!

Καί ἄρχισε ἔτσι ἡ σπατάλη, ἡ κατάχρηση, ἡ παντελής ἀπουσία τοῦ μέτρου! Ἐγκαταλείφθηκαν τά χωριά καί ἐρήμωσε, ἐν πολλοῖς, ἡ μητέρα καί τροφοδόχος γῆ! Ὅλοι ἔσπευσαν στά ἀστικά κέντρα. Ἡ Ἑλλάδα μας, ἡ χώρα τῶν ἡρώων, τοῦ πνεύματος, τῆς δημιουργίας, τῆς σοφίας, τῆς συνέσεως, τῆς προκοπῆς, τῆς ἀρετῆς καί τῆς ἁγιότητας γέμισε ἀπό κέντρα προαγωγῆς των παθῶν καί τῆς ἡδονῆς.

Ὅμως, λίγο χρόνο ἔχουν παρουσία οἱ «παχιές ἀγελάδες» κατά τήν Παλαιά Διαθήκη: δέν ἔχουν προκοπή ὅσοι θεοποιοῦν τήν ὕλη. Οἱ αὐτόκλητοι σωτῆρες καί μεσσίες ἀποπέμπονται ἐξευτελισμένοι καί ταπεινωμένοι. Μένουν στήν ἱστορία ὡς παράδειγμα πρός ἀποφυγή. Ἀλλά ἐκεῖνα, τά ὁποία ὕβρισαν, βλασφήμησαν, περιγέλασαν καί περιφρόνησαν, πολέμησαν καί καταδίωξαν ἔμειναν σέ πεῖσμα, ἔμειναν ὡς «βακτηρία καί ὑποστηριγμός», ὡς φῶς στό σκοτάδι. Καί ποιός τά ἐκφράζει ὅλα αὐτά; Ποιός ἄλλος, ἀγαπητοί μου; Ὁ ἀδιαμφησβήτητος, ὁ ἀξεπέραστος, ὁ διαχρονικός καί ἐπέκεινα τοῦ χρόνου, ὁ ἐν Τριάδι προσκυνούμενος Θεός˙ Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος μᾶς ἔδωσε τό φῶς, ὁ δημιουργός τῶν αἰώνων˙ Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ζωογονεῖ καί ἀνακαινίζει τά πάντα μέ τό πρόσταγμά Του˙ Ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος δίνει ἑλπίδα καί προκοπή σέ ὅσους τόν ἐμπιστεύονται καί λύση στά προβλήματά τους. Εἶναι γεμάτη ἡ ἱστορία ἀπό παραδείγματα «προκοπῆς βίου καί πίστεως καί συνέσεως πνευματικῆς …» ὅσων τόν ἐμπιστεύτηκαν.

Ξημέρωσε ἡ σημερινή ἡμέρα, ἡ πρώτη (1^η) Ἰανουαρίου, τοῦ σωτηρίου ἔτους 2012, μέ πολλές καί ποικίλες εὐχές. Ἔγιναν κι αὐτές συνήθεια χωρίς βάθος καί περιεχόμενο, χωρίς οὐσία καί εἰλικρίνεια, χωρίς καρδιά καί συναίσθημα, χωρίς προβληματισμό˙ χωρίς αὐτοέλεγχο ἐάν πικράναμε τόν Θεό μας καί τόν πλησίον μας, ἐάν συμπαρασταθήκαμε στόν πονεμένο καί στόν ἀνήμπορο, ἐάν προσφέραμε στόν πεινασμένο καί ἐάν συμμεριστήκαμε τήν χήρα καί τό ὀρφανό. Καί ἐάν ὄχι;

Ὁ νέος χρόνος ἄς εἶναι ἁγιώτερος, φιλανθρωπικώτερος καί οἱ καρδιές μας ἄς εἶναι γεμάτες μέ ἀρετή καί θυσιαστική ἀγάπη, ἔχοντας ὡς πρότυπα τόν Κύριό μας, ὁ ὁποῖος θυσιάστηκε γιά μᾶς, τήν Παναγία καί τούς Ἁγίους μας!

Τότε μόνο οἱ εὐχές θά ἔχουν οὐσία καί μέ αὐτές τίς συμπεριφορές θά ἀναστραφεῖ ἡ κρίση, θά συνετιστοῦν οἱ κρατοῦντες, θά γίνουν ἄνθρωποι οἱ ἔχοντες καί κατέχοντες, οἱ ἄφρονες καί οἱ κυνηγοί τοῦ ἀθέμιτου πλουτισμοῦ.

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, ἡ Ἐκκλησία, χωρίς φόβο καί πάθος, χωρίς κανένα συμφέρον, χωρίς διάθεση ἐξουσιαστική, καλεῖ καί θά καλεῖ πάντοτε ὅλους νά συνταχθοῦν πίσω ἀπό τόν Χριστό, νά συναχθοῦν σέ συναγωγή μία καί νά βάλουν τήν καρδιά τους καί τά χαρίσματά τους στά χέρια τῆς ἐσταυρωμένης ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ πέρα ἀπό τόν ὁποῖο δέν ὑπάρχει οὔτε ζωή, οὔτε εἰρήνη, οὔτε μέτρο, οὔτε φῶς, οὔτε σωτηρία!

Ἐάν θέλουμε, λοιπόν, οἱ εὐχές μας νά ἔχουν ἀντίκρυσμα, ἐάν θέλουμε νά ἀνατραπεῖ ἡ κρίση καί νά ἔλθουν καλύτερες ἡμέρες, ἄς μπολιάσουμε τούς ἑαυτούς μας μέ τή μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση στό Ἅγιο Ποτήριο, στό Πανάγιο Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου μας, «ὦ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰώνας. Ἀμήν».

Ὡς Ἐπίσκοπος καί πνευματικός Σας πατέρας εὔχομαι εὐλογημένο, εἰρηνικό καί ἀναμάρτητο τό νέο ἔτος.

 Μὲ ἀγάπη Χριστοῦ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΣΕΡΒΙΩΝ & ΚΟΖΑΝΗΣ ΠΑΥΛΟΣ